Balans

Jezelf ontwikkelen. Het beste uit jezelf halen .. de hoogste cijfers, het hoogste niveau, hoog uitstroomprofiel, in het hoogste sport team komen .. wie groeit daar nu niet mee op?

De afgelopen decennia en de huidige tijd staan er bol van. Maar als je dat hoogste niet haalt, doe je het dan niet goed ? Ben je dan een loser?
Of wat als je het wel haalt, ging dat dan ten koste van een sociaal leven of ten koste van je ontspanning of was je in balans? Al dat presteren kost tijd en energie.
‍
Waar is deze prestatiedrang eigenlijk goed voor ? Het beste, het meeste uit jezelf halen? Creëren we daar niet de huidige maatschappij mee? Een maatschappij die bol lijkt te staan van “het meeste/het hoogste” willen hebben. Dan hoor je er blijkbaar bij... en ondertussen putten we onszelf en onze mooie aarde uit.

Ik vraag me dan oprecht ook af of dit zo wel de bedoeling is. Kunnen we ons niet gewoon ontwikkelen in ons eigen tempo, in balans met ontspanning en plezier in plaats van prestatiedruk en nog meer doelen die behaald moeten worden? Gewoon meer genieten van de ontwikkeling en het doen in plaats van het behalen van het doel ... Zou dat de oplossing kunnen zijn voor iets meer lucht in de mens en in de maatschappij?

Begrijp me niet verkeerd, ik heb ook aan deze prestatiemaatschappij bijgedragen, ben er in opgegroeid, heb er aan meegedaan, ook als ouder. Maar iets zegt me dat het nu wel genoeg is en dat het wat relaxter mag .... een beetje meer balans.

‍